21 aug 2012

DAILY: de perfectionistische ik

Gisteren was mijn eerste dag stage. Een aardige baas, leuke collega's en een "huishond"! Er is alleen een minpunt. Ik weet nog niet hoe alles werkt. Dus maak ik fouten, kan ik nog niet echt zelfstandig werk verrichten en kan ik cliënten aan de telefoon nog niet goed te woord staan. Even als aan de balie, trouwens. En dan komt mijn perfectionistische, doodsbenauwd voor falen ik weer boven. Daar heb ik eigenlijk pas een paar jaar last van. Sinds ongeveer vier jaar nu, vanaf mijn eindexamenjaar.

Onvoldoendes halen was er voor mij niet meer bij, van een zes werd ook niet langer blij meer van want de hoge cijfers werden mijnieuwe beste vrienden. Streberig? Misschien. Ik zit denk ik nog in de ontkenningsfase. Ik probeer zo min mogelijk ziek te zijn zodat ik geen les mis op school, ik doe goed mijn beste op school en dus wil ik ook dat mensen op mijn stage tevreden over me zijn. En, juist omdat ik dus een aardige baas en leuke collega's heb, geven ze me niet het gevoel dat ze ontevreden zijn maar ik heb zelf wel het gevoel dat ik niet voldoende presteer.

Ik hoor je denken. Natuurlijk kun je nog niet perfect meedraaien, je hebt pas een dag gewerkt! Maar toch. Ik heb het probleem met autorijles, op mijn werk, school en dus ook op stage. Maar hè, ik weet ook wel dat als ik er wat langer werk dat alles goed komt. Alleen even wennen en inkomen. Nu maar hopen dat ik er meer van bak dan autorijden want tijdens die bezigheid zit ik soms nog wel een tenenkrommend om mijn eigen "fouten" achter het stuur..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten