27 jan 2012

BLOG: terug naar anonimiteit?

Soms dan denk ik wel eens: wat als ik een anonieme blog had. Dan zou ik m'n eigen naam niet vermelden maar een pseudoniem gebruiken. Misschien gele kip advocaat of (zoals nu) het prinsesje? Dan zou ik kunnen schrijven wat ik wil. Niemand die hoeft te weten dat ik het ben.

Ik zou m'n vriend dan: de man noemen en m'n beste vriend: het beste vriendje. Dan zou ik pas echt alles over m'n leven kunnen delen en op het internet kunnen gooien zonder dat ik zelf verblik of verbloos. Af en toe heb ik het gevoel dat dat beter is. Ik ben nogal een flap uit, dat weet ik van mezelf, en deel graag zoveel mogelijk met andere.

Of het dan om kleine gesprekken gaat of hele verhalen, soms zou ik willen dat ik dat gewoon hier kon plaatsen. Op het internet. Een blog zonder foto's van mezelf of van andere, voor mij, bekende en veel verhalen. Ja, ik denk er wel eens aan maar dat zou betekenen dat ik misschien dit blog moet opgeven.. Ik heb al twee blogs, deze en een blog voor m'n creatieve uitspattingen, en als ik er dan nog één bij zou moeten houden heb ik aan het eind van de avond geen vingers meer over.

Is dat dan wat ik wil, vraag ik me wel eens af? Aan de eene kant heb ik bijna geen bezoekers (het hangt elke dag rond de 25, af en toe een uitschieter) die ik in de "steek" laat maar aan de andere kant moet ik dan helemaal overnieuw beginnen en is er nog niemand die mij kent. Ik denk dat dit een onderwerp voor mij is en dat het zo blijft. Geen switch van blog, geen anonimiteit en geen verhalen die ik zonder géne op het internet kan plaatsen.

Je moet blij zijn met wat je hebt, zeggen ze toch? Dus ben ik blij met dit stukje van het internet dat ik heb bemachtigd, de bezoekers elke dag weer en m'n openbaar zijn. Maar toch .. ik blijf er stiekem wel van dromen!

1 opmerking:

  1. Ik heb een lange tijd redelijk anoniem geblogd onder ikkeonline. Je wist alleen dat ik Rianne heet en in Tilburg woon. Totdat ik ooit als vrijwilliger in Utrecht een evenement heb gefotografeerd en hun mijn volledige naam op hun website hadden gezet. Inclusief link dus! Helaas pindakaas, want ik was meteen vindbaar op Google. Gelukkig heb ik nooit de behoefte om ergens over te bloggen, maar dat kan dan niet omdat het te persoonlijk is. Wel heb ik enorm getwijfeld om te bloggen over mijn operatie. Uiteindelijk heb ik dat toch gedaan, want dat taboe over borstvergrotingen moet maar eens over zijn. Zeker omdat zulke operaties lang niet altijd cosmetisch zijn =D
    Als je anoniem wilt bloggen zou ik het gewoon doen. Dat de huidige bezoekers een mail kunnen sturen voor de nieuwe link. Dat zullen ze misschien niet allemaal doen, maar die bezoekers krijg je vast wel weer terug..

    BeantwoordenVerwijderen